پشیمانی شغلی در زمینه فناوری، من بیش از 20 سال در زمینه فناوری کار کرده‌ام. این 2 پشیمانی شغلی بیش از همه مرا آزار می‌دهد.
کریستیانو بلوچی یک رهبر چشم انداز فناوری در فوجیتسو است و یک تجارت مربیگری را در مونیخ اداره می‌کند.
حرفه بلوچی در لایکوس، سونی و فوجیتسو فعالیت می‌کند و بر نوآوری‌های فناوری تمرکز دارد.
او از اینکه به دنبال یک استارتاپ و نقل مکان به ایالات متحده نیست، پشیمان است زیرا برای ریسک و نوآوری ارزش قائل است.
این مقاله گفته شده بر اساس گفتگو با کریستیانو بلوچی، رهبر 48 ساله چشم انداز فناوری در مونیخ است. برای طول و وضوح ویرایش شده است.
من رهبر چشم‌انداز فناوری در فوجیتسو و مالک DigitIdeas، یک شرکت مربیگری کسب‌وکار هستم. من در رم به دنیا آمدم و اکنون در مونیخ کار می‌کنم.
من در اواخر سال 2002 به عنوان مشاور فناوری در رم شروع به کار کردم. مجذوب شرکت‌های فناوری بین المللی بودم، بنابراین در سال 2008 از ایتالیا به آلمان نقل مکان کردم تا به Lycos بپیوندم، یکی از اولین موتورهای جستجوی تاسیس شده قبل از عصر گوگل.
از سال 2011 تا 2015، من به عنوان مدیر پروژه در سونی کار کردم و تلویزیون‌های هوشمند را توسعه دادم. از سال 2016، من در فوجیتسو کار کرده‌ام.
بهترین بخش کار در این شرکت‌ها داشتن همکارانی از سراسر جهان است. من گروه بزرگی از دوستان بین‌المللی ایجاد کرده‌ام و سفر کرده‌ام، می‌دانم که می‌توانیم هر جا که می‌رویم روی یک راهنمای محلی حساب کنیم. آن‌قدر لذت‌بخش بود که سرانجام با همسر اسکاتلندی‌ام آشنا شدم.
من بین حرفه‌ام در فوجیتسو و مدیریت یک تجارت مربیگری تعادل برقرار می‌کنم
من روزم را با کار در فوجیتسو با چشم‌انداز فناوری خود شروع می‌کنم. من با بخش تحقیق و توسعه خود برای ایجاد نمونه‌های اولیه هوش مصنوعی، بیوتکنولوژی و امنیتی خلاقانه همکاری می‌کنم. برای مثال، یکی از آخرین پروژه‌های ما شامل استفاده از هوش مصنوعی برای کمک به افراد در شناسایی زودهنگام بیماری‌هایی مانند سرطان یا بیماری‌های نادر است. این به بیماران امکان می‌دهد مشکل را زودتر درمان کنند و زندگی بهتری داشته باشند.
من در خانه کار می‌کنم و زمان رفت‌وآمد ندارم، بنابراین از ساعت 7 صبح تا 4 بعد از ظهر کار می‌کنم.
پس از آن، من روی کسب‌وکار مربیگری خودکار می‌کنم و به صاحبان مشاغل کوچک کمک می‌کنم تا با گنجاندن نوآوری و فناوری در استراتژی کسب‌وکار خود، دسترسی خود را افزایش دهند. DigitIdeas در پایان سال 2023 برای حمایت از چند مهاجر از جمله همسرم شروع به کار کرد. به طور کلی، من سالانه شش رقم درآمد دارم.
ترکیب این دو شغل می‌تواند استرس‌زا باشد. به نظر من کمک به مردم، چه در مورد سلامتی و چه در زمینه کسب‌وکار، ارزشمند است. همسرم مربی است و ساعات کاری من را درک می‌کند. من همیشه در تعطیلات آخر هفته برای او و پسرم وقت پیدا می‌کنم.
از اینکه رؤیایم را برای تأمین مالی یک استارت‌آپ دنبال نکردم پشیمان هستم
فوجیتسو یک برنامه داخلی به نام مدار نوآوری دارد تا کارمندان خود را به کارآفرینان داخلی تبدیل کند. سال گذشته با یکی از همکارانم در برزیل ایده جدیدی را به مدار نوآوری ارائه کردم.
ما می‌خواستیم کامپیوتر کوانتومی را در لجستیک اعمال کنیم. ما تحقیقات بازار خود را انجام دادیم، یک طرح تجاری ایجاد کردیم و این ایده را با برخی از مشتریان بالقوه که علاقه زیادی نشان دادند، بحث کردیم. پس از چند دوره نوآوری، سرمایه‌گذاران ایده‌هایی را که از فناوری فوجیتسو استفاده نمی‌کردند، اولویت‌بندی کردند. می‌توانستم منطق کسب‌وکار پشت این انتخاب را درک کنم، اما کاملاً له شدم.
من انگیزه داشتم که این ایده را قبول کنم و یک استارت‌آپ ایجاد کنم. من یک همکار داشتم که متخصص در فروش بود و چند مخاطب امیدوارکننده داشت و اکوسیستم‌هایی را برای دریافت بودجه اولیه می‌شناختم.
من چندین هفته به دنبال متخصصانی برای توسعه نرم‌افزار با استفاده از کامپیوتر کوانتومی بودم. بااین‌حال، همکارم تصمیم گرفت که ترجیح می‌دهد در یک شغل مطمئن بماند و به دلیل زمان‌بندی، من یک دور از بودجه را از دست دادم. علی‌رغم بحث‌های زیاد، نتوانستم توسعه‌دهنده خوبی برای ایجاد نسخهٔ نمایشی نرم‌افزار اولیه پیدا کنم.
باید تصمیم می‌گرفتم بین اینکه بتوانم به طور پیوسته از خانواده‌ام حمایت کنم و به‌تنهایی ریسک ایجاد یک استارت‌آپ را بپذیرم. طرف منطقی و محافظه‌کار من پیروز شد و من در فوجیتسو ماندم. به نظر تصمیم درستی بود، اما نمی‌توانستم از اینکه با این ایده اجرا نکرده‌ام و استارت‌آپ ایجاد نکرده‌ام، عمیقاً ناامید شوم.
چند ماه بعد، من یک بیانیه مطبوعاتی خواندم که اعلام می‌کرد برای ساخت ایده من قرارداد جدیدی امضا شده است.
نرفتن به آمریکا یکی دیگر از پشیمانی‌های شغلی من است
من در ابتدای کارم از ایتالیا به آلمان نقل‌مکان کردم تا محیط بین‌المللی را کشف کنم.
زمانی که در سال 2014 در سونی کار می‌کردم، یک سازماندهی مجدد به ما رسید. بسیاری از همکاران از آلمان به آمریکا نقل مکان کردند تا از نزدیک روی توسعه محصول کار کنند.
پشیمانی شغلی در زمینه فناوری
علی‌رغم اینکه ارتقای یافتم و این شانس را داشتم که از مشتریان اروپایی خود مراقبت کنم، خیلی فکر کردم که به دفتر مرکزی خود در سانفرانسیسکو بروم. در آنجا ذهنیت و نگرش کارآفرینی نسبت به ریسک و شانس بیشتر و بیشتر مورد استقبال قرار می‌گیرد.
تصمیم گرفتم که نمی‌خواهم به کارفرمایی وابسته باشم که بتواند ظرف چند روز قرارداد من را فسخ کند و مرا به اروپا بازگرداند. من دوست دارم گزینه‌هایی داشته باشم و در انتخاب‌هایم احساس محدودیت می‌کردم.
با نگاهی به گذشته، بعد از چند سال، فکر می‌کنم که حرفه‌ام می‌توانست در ایالات متحده پیشرفت کرده و رضایت‌بخش‌تر شود.
اگر روزی کسب و کارم را تمام‌وقت بگیرم، می‌توانم ببینم که به ایالات متحده می‌روم. ایالات متحده احتمالاً بهترین مکان برای کارآفرینان و نوآوری است.
من آموخته‌ام که نوآوری به کسب‌وکارها کمک می‌کند، اما نیازی نیست که یک پیشرفت بزرگ باشد
حتی یک نوآوری کوچک در یک محصول، فرایند، بسته‌بندی یا مکانی برای فروش می‌تواند مزیت رقابتی ایجاد کند و یک کسب‌وکار موفق ایجاد کند.
همه چیز به ریسکی بستگی دارد که شما مایل به پذیرش آن هستید. ریسکی را که می‌توانید از عهده آن برآیید تعریف کنید، به بدترین سناریوهایی که می‌خواهید با آن روبرو شوید فکر کنید و از ترن هوایی لذت ببرید.
من قصد ندارم فوجیتسو را ترک کنم. من کنجکاو هستم که کسب و کارم را توسعه دهم و به افراد بیشتری کمک کنم، اما برای آنچه ممکن است پیش بیاید آماده هستم.
توصیه من به دیگران برای جلوگیری از پشیمانی شغلی این است که سبک‌تر باشید، ریسک کنید و آن را با لبخند امتحان کنید. اگر کار نکرد، چیز دیگری پیدا خواهید کرد.
می‌خواهید داستان خود را به اشتراک بگذارید؟ به لورین هاس به آدرس [email protected] ایمیل بزنید.
==========================================
منبع: تجارت درونی
